Misja

Niebo nad Soul Society ukazywało swoje najpiękniejsze oblicze. Słońce świeciło, oślepiając każdego kto śmiał spojrzeć w górę. Nie było widać żadnej chmurki, która, wróżyła by zmianę takiego stanu rzeczy. Było dziś wyjątkowo cicho. Wszyscy mieli dzień wolny. Nikomu nigdzie się nie spieszyło. Był to dzień, gdzie każdy siedział, u siebie, popijając herbatkę, lub też coś nieco mocniejszego. Tak samo było w oddziale 13. Na ganku kapitana, siedziały trzy osoby, popijając napój i delektując się wspaniałą pogodą. Szaro włosa dziewczyna opierała się o nogi kapitana 8 oddziału, za to na jej nogach spoczywał gospodarz. Z boku wyglądało to przekomicznie, doprawdy

- Czy ty przypadkiem, nie masz właśnie treningu z Aizenem?- spytał ciemnowłosy, uśmiechając się zadziornie. Dziewczyna zaśmiała się jak mały kociak,

- Ej, no kto rozsądny w taką pogodę robi trening?- spytała, nie przestając się śmiać

- On Cię kiedyś udusi za te ucieczki- wtrącił szarowłosy. Spojrzał w górę i uśmiechnął się do siebie. Nawet nie zauważył jak wyrosła, przez te wszystkie lata. Koło niego siedziała, młoda kobieta, o krótkich szarych włosach. Świat obserwowała wielkimi niebieskimi oczami. Nosiła strój bardzo podobny do stroju shinigami, tylko, że w białych barwach. Nie była shinigami, pochodziła z rodziny chroniącej członków Soul Society, ale nigdy nie utożsamiała się z Bogami Śmierci

- E tam jeszcze nigdy mnie nie znalazł, a zawsze na następnych treningach, zapomina mnie ochrzaniać, więc- nie skończyła, gdyż za jej  placami uformował się sporych wielkości cień, nie musiała się odwracać, aby wyczuć kto tam stał

- Tym razem, mi nie uciekniesz Yuki- mruknął ciemnowłosy mężczyzna w okularach

- Aizen- sama- zachichotała nerwowo, wstając i odwracając się w jego kierunku. Spojrzała ukradkiem na dwójkę kapitanów siedzących obok, z nadzieją, że wspomogą ją w tej sytuacji. Lecz oni tylko oparli się o murek i z szerokim uśmiechem obserwowali wydarzenie. Ta posłała im tylko mroczne spojrzenie i skupiła się na większym problemie

- Więc, dam ci szanse na to abyś się wytłumaczyła- zaczął powoli uśmiechając się do niej diabolicznie

- No więc, tak, ekhm…- zaczęła, czuła jak głos jej się załamuje a nogi przestają jej być posłuszne- no więc, to był trening wiesz Aizen- toichou- zaczęła szczęśliwa, że na coś wpadła- chciałam zobaczyć, czy jestem już tak dobra, abym mogła się przed tobą schować, no cóż chyba jednak nie…- skończyła, oczekując odpowiedzi swego senseia. Ten tylko wybuchnął gromkim śmiechem

- Yuki, naprawdę, akurat po tobie spodziewałem się lepszej wymówki

- No, co – naburmuszyła się posyłając mu jedno ze swych spojrzeń mroku- przecież to było całkiem dobre

- Proszę Cię dziewczyno!- wtrącił, kładąc dłoń na jej głowie- nie uwłaczaj swej inteligencji- Ukitake spojrzał na swego przyjaciela, który przyglądał się całej scence z wielkim uśmiechem na twarzy

- Może powinniśmy im przerwać, zaraz się na siebie rzucą- mruknął Juushirou, z chęcią wstania, gdy poczuł dłoń kapitana 8 oddziału

- Z chęcią zobaczę, kto wygra- zaczęli się instynktownie śmiać, co nie umknęło uwadze dziewczyny, która spojrzała na nich wściekle

- Z czego się śmiejecie- spytała trzęsąc się ze złości. W jej oczach pojawiły się tzw        „ kurwiki”, co nie wróżyło nic dobrego. Mężczyźni uśmiechnęli się nerwowo, drapiąc się o tył głowy

- Nie Yuki, tak sobie rozmawiamy- zaczął szarowłosy, ale jakby na zawołanie, na taras wszedł Renji

- Proszę o wybaczenie, ale zostałem wysłany aby przekazać, że wszyscy kapitanowie mają się stawić na zebraniu- mężczyźni spojrzeli po sobie i zaczęli kierować się w stronę pierwszej dywizji, gdy porucznik 6 oddziału, jeszcze wtrącił- ty też Yuki- chan- tego się nikt nie spodziewał. Minął szmat czasu od kiedy uczestniczyła w zebraniach kapitanów. Posusznie ruszyła wraz z trójką kapitanów, do głównej siedziby.

- Kończąc naszą rozmowę, Aizen- sama, i tak bym Cię pokonała- zaczęła uśmiechając się zawadiacko. Ten tylko spojrzał na nią i puścił jej delikatne oczko. Wiedział, że się denerwuje, nie dziwił jej się. Yamamoto wzywał ją tylko i wyłącznie wtedy kiedy albo coś naskrobała, albo coś zagraża jej życiu, lub bezpieczeństwu Gotei 13. Kiedy dotarli na miejsce wszyscy już byli. Kiedy jej oczom ukazał się kapitan Kuchiki, kiwnęła tylko głową, na znak powitania. Ten jak zawsze udając, że nic nie widzi stanął w linii.

- O co znowu chodzi?- spytała kapitan 2 oddziału wchodząc do kwatery

- Witaj, Soi Fon, podobno chodzi o Kuchiki Rukię- odpowiedziała, kapitan Unohana

- Rukię- sama?- spytała Yuki, ukazując się zza pleców Ukitake

- Tak podobno zrobiła coś niezgodnego z prawem w czasie pobytu w świecie żywych- odpowiedział Ichimaru Gin, wchodząc do pokoju

- A co nas to obchodzi?-  wtrącił Kenpachi, stając obok Shinsui

- Zadałabym inne pytanie, kapitanie Kenpachi- mruknęła Yuki- po co mnie tu wezwano, i co będę miała z tym wspólnego

- Jak zawsze gadatliwa- do pokoju wkroczył starzec podpierający się na drewnianej lasce, z lekkim uśmiechem na twarzy

- Yamamoto- san- szepnęła Yuki zwracając swą uwagę na jego osobie.

- Jak już wszyscy przyszli to możemy zaczynać tak ?- zaczął zasiadając w swym fotelu- a więc jak już pewnie słyszeliście, chodzi o Kuchiki Rukię

- Rukia- sama- szepnęła zdziwiona Yuki

- Hai, znajduje się teraz w świecie żywych. Zwołam teraz drużynę, która będzie odpowiedzialna za sprowadzenie jej do Soul Society- mruknął Yamamoto, wstając powoli

- Chwila, czekaj!- wtrąciła dziewczyna. Wszyscy spojrzeli na nią- drużynę, sprowadzić ją… o co tu chodzi?!- spytała zdziwiona

- Kuchiki Rukia popełniła przestępstwo i musi zostać ukarana- odpowiedział spokojnie staruszek

- Przestępstwo? Nie rozumiem?

- Oddała swe moce chłopakowi, człowiekowi Jest to niestosowne

- No i ? To jej moce, może sobie zrobić z nimi co chce, nie?- Byakuya nerwowo spojrzał na dziewczynę, po czym z zażenowanie  powiedział do kapitana 1 oddziału

- Nie rozumiem, po co jej to mamy tłumaczyć. Przecież nie jest nawet shinigami- dziewczyna spojrzała na niego, zacisnęła pięści ze złości, lecz nic nie powiedziała, oczekując odpowiedzi Yamamoto.

- To prawda, ale chcę, żeby to właśnie Yuki poszła ją sprowadzić- mruknął

- Że co ?!- wtrącił Kuchiki

- Będzie ci asystowała, Byakuya- odpowiedział spokojnie staruszek- wyruszacie natychmiast- bez żadnych zbędnych słów wyszedł z posiedzenia, pozostawiając zdziwionych kapitanów i Yuuki samych. Kapitan 6 oddziału podszedł do dziewczyny i z pogardą w głosie mruknął

- Za 10 minut, przy bramie. Spróbuj się tylko spóźnić- po czym zniknął. Dziewczyna ruszyła do Ukitake

- Nie rozumiem, po co mam sprowadzić Rukię- sama?

- Takie prawo Yuki, musisz go przestrzegać, bez względu na to czy jesteś shinigami czy też nie- posłał je pocieszający uśmiech, po czym pożegnał się kierując do swego oddziału.

______________________________________******_______________________________________

Więc proszę pierwsza notka :D Mam nadzieję, że się podoba :) Następna pojawi się niedługo :D